NATO
Sa rrezikon NATO në krahun lindor të Evropës dhe si mund të mbrohet
NATO dhe rreziqet në kufirin me Rusinë. Forcimi i “frontit lindor” filloi tashmë në 2017, sistemet e mbikëqyrjes u forcuan, kontributi amerikan mbetet themelor
Sipas vlerësimit më të cituar, të paktën 300 mijë ushtarë nevojiten për të mbrojtur krahun lindor të Evropës, nga Deti Baltik deri në Detin e Zi.
Nuk është rastësi që është numri kyç që përmban planet e “përgjigjes së shpejtë” nga NATO që nga viti 2014, menjëherë pas aneksimit të paligjshëm të Krimesë nga Rusia dhe më pas rishikuar si reagim ndaj luftës në Ukrainë, të lëshuar nga Vladimir Putin.
Ditët e fundit, zëvendëskomandanti i forcave të armatosura polake, gjenerali Karol Dymanowski , deklaroi publikisht se mijëra ushtarë nga “Forca e Reagimit” ndodhen tashmë në Poloni.
Do të ishte rreth 100 mijë. Për momentin nuk ka njoftime zyrtare, por, sipas zërave, deri në qershor do të mobilizohen edhe 200 mijë të tjera. Gjithashtu në këtë rast pjesa më e madhe e trupave dhe automjeteve do të vendoseshin në kufirin lindor, edhe nëse nuk e dimë saktësisht se ku. Në skemën e miratuar në vitin 2022, në samitin e Madridit, bërthama e parë prej 100 mijë njësive duhet të jetë gati për të hyrë në veprim brenda 10 ditëve; 200 mijë të tjerat, brenda 10-30 ditëve. Këto kohë, megjithatë, thuhet se po bëhen më të shkurtra, falë ushtrimeve të vazhdueshme në terren, veçanërisht në Poloni.
NATO filloi forcimin e “frontit lindor” në vitin 2017 me krijimin e katër batalioneve në Estoni, Letoni, Lituani dhe Poloni. Në terma konkretë do të thotë të kesh 500 deri në 1000 ushtarë të trajnuar mirë në terren të pajisur me armët më të sofistikuara. Në vitin 2022, krerët e shteteve dhe qeverive të 30 vendeve anëtare të atëhershme (sot janë 32 me Finlandën dhe Suedinë) përfunduan shtyllën kurrizore duke shtuar katër batalione në Sllovaki, Hungari, Rumani dhe Bullgari.
Secila prej këtyre tetë qendrave i është besuar koordinimit të një prej shteteve kryesore. Italia ka një rol udhëheqës në Bullgari , me kontributin e ushtarëve nga Shqipëria, Greqia, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut, Turqia dhe Shtetet e Bashkuara. Forcat e armatosura italiane kontribuojnë gjithashtu në garnizonet e NATO-s në Hungari dhe Letoni.
Natyrisht, këtyre forcave duhet t’i shtohen edhe ato të ushtrive vendase. Më i madhi është ai polak: 120 mijë personel, i cili bëhet 150 mijë nëse llogarisim 30 mijë të “Forcës së Mbrojtjes Territoriale”.
Javët e fundit gjeneralët e Aleancës Atlantike kanë forcuar sistemet e mbikqyrjes dhe mbrojtjes ajrore, pajisjet për të parandaluar sabotazhet kibernetike, nënujore ose satelitore.
Kontributi i amerikanëve mbetet themelor në të gjithë sektorët . Shtetet e Bashkuara kishin filluar prej kohësh të lehtësonin praninë e tyre ushtarake në Evropë. Në vitin 2021, kishte 63,835 ushtarë amerikanë, shtatë herë më pak se 430 mijë në vitet 1950. Sot janë rreth 100 mijë: gjithnjë e më shumë në Poloni (12,000), në Rumani (4 mijë) dhe në Balltik. SHBA kontribuon në operacionet e NATO-s, por gjithashtu lëviz në mënyrë autonome. Gjithashtu në Poloni, në vitin 2022, ata instaluan Komandën e Korpusit të Ushtrisë V, e cila ka për detyrë të koordinojë forcat luftarake në anën më të ekspozuar ndaj kërcënimeve të Putinit.
Së fundi, është kapitulli i fundit, makth: rreziku i një sulmi atomik. Arsenali rus është mbresëlënës. Në veçanti, vlerësohet se Putini mund të ketë rreth 2000 pajisje bërthamore taktike , d.m.th bomba shkatërruese edhe nëse ato kanë një rreze prej disa kilometrash dhe për këtë arsye të përdorshme në luftërat konvencionale, si ajo në Ukrainë.
Sipas “Heritage Foundation”, një qendër studimi në Uashington, ka 100 pajisje taktike bërthamore në bazat amerikane në Gjermani, Itali, Holandë, Belgjikë dhe Turqi, e cila është ende anëtare e klubit të NATO-s. Franca dhe Mbretëria e Bashkuar mund të vendosin koka luftarake “strategjike” me rreze të gjatë, të afta për të goditur drejtpërdrejt territorin rus. Por kjo do të nënkuptonte katastrofë globale, një pikë pa kthim për të gjithë.
VIDEO BONUS:
