Judoinside: Si i fitoi Driton Kuka tre tituj Olimpikë

Tabloidi i famshëm i xhudis, Judoinside ka bërë një shkrim të gjatë për suksesin e trajnerit Driton Kuka në Lojërat Olimpike.

Ky është shkrimi i tyre dhe intervista me trajnerin:

Ndoshta, Majlinda Kelmendi, e cila fitoi medaljen e parë të artë olimpike për Kosovën në Rio ’16, u ndal nga Lojërat Olimpike para kohe në Tokio. Ishte një dhimbje zemre për Kelmendin, por jo aq për kosovarët pasi festuan një medalje të artë një ditë më parë. Driton Kuka është trajneri i suksesit.

Distria Krasniqi, një xhudiste, fitoi medaljen e artë në Olimpiadë. Gëzimi u dyfishua kur lajmi për një Xhudiste tjetër femër që fitoi medaljen e artë doli të nesërmen.

Në një hark kohor prej 3 ditësh, Kosova fitoi dy medalje të arta në Xhudo – një ngjarje në të cilën Japonia ushtron hegjemoni me 9 nga 13 medalje ari që po shkojnë drejt tyre.

Kosova renditet e 42-ta në Olimpiadë dhe vetëm 11 sportistë morën pjesë nga vendi. Për Kosovën, Xhudo ishte shpresa e vetme me 4 xhudistë të shquar të aftë për të sjellë medalje. Akil Gjakova, xhudisti mashkull, humbi bronzin ndërsa Majlinda Kelmendi humbi papritur në start.

Sidoqoftë, dy të tjerët e barazuan atë dhe i tejkaluan të gjitha pritjet ndërsa po përpiqeshin për rrugën drejt medaljes së artë në Tokio.

Krasniqi dhe Gjakova triumfuan dhe rrëmbyen dy medalje ari për Kosovën, ku futbolli është ende sporti më i famshëm.

Ngritja e paparë e Xhudos në Kosovë mund të gjurmohet në vitin 1999 kur trajneri aktual i Xhudos Driton ‘Toni’ Kuka ngriti një shkollë Xhudo për vendasit pasi ai e pa ëndrrën e tij të shkatërruar për shkak të luftës në Ballkan.

“Unë ndalova xhudon time në 1991 kur isha vetëm 19 vjeç,” kujton Driton Kuka në një intervistë me federatën ndërkombëtare të xhudos. “Në atë kohë, unë isha një nga më të mirët në ekipin kombëtar (Jugosllavi),” shtoi Kuka Me

Edhe pse lufta ia hoqi ëndrrën për t’u bërë kampion në Olimpiadë, ai frymëzoi një brez të ri në qytetin e vogël të Pejës për t’u bërë kampionë. Kelmendi është një nga pionierët.

“Jam i sigurt se nëse nuk do të kishte Toni, Kosova nuk do të kishte fituar sot medaljet, veçanërisht arin olimpik,” tha Kelmendi për AFP.

Puna e Kukës nuk ishte e lehtë, veçanërisht pas asaj që kaloi vendi. Por, për dikë që e sheh Xhudon si jetën e tij, ishte gjithmonë e mundur. Prandaj, ai ua përcolli frymën nxënësve të tij.

Siç përsëriti Kelmendi, “Unë nuk dija asgjë për këtë sport, por isha e lumtur”.

Për një sport aq të huaj sa Xhudo, ishte pothuajse e pamundur të tërhiqnin të rinjtë dhe t’i përfshinin ata në atmosferën e Xhudos. Nga trajnimi i tyre deri tek përgatitja mendore dhe fizike e tyre për të konkurruar në nivelin më të lartë. Kuka ngulmoi pa pushim në gjithçka.

“Unë duhej të isha trajner, nutricionist, psikolog dhe fizioterapist. Ne nuk kishim atë që kërkonte për sportin e nivelit të lartë,” shpjegoi Kuka.

Puna e palodhur e Kukës filloi të fitojë një njohje nga të gjitha sferat e komuniteteve kosovare pasi Kelmendi fitoi medaljen e artë në Lojërat Olimpike në 2016.

Së shpejti, Kelmendi dhe mjeshtri i saj Kuka u bënë ikona kombëtare të cilat kulmuan me një statujë të Kelmendit në qytetin e saj Pejë. Më e rëndësishmja, një kulturë u ushqye dhe u krijua me kujdes nga Kuka.

Triumfi i Kelmendit ngjalli një interes në rritje për Xhudon në Kosovë. Janë krijuar shumë klube dhe shkolla të cilat kanë dhënë fryte pasi fituan dy medalje ari në Lojërat Olimpike të Tokios. Driton Kuka është i suksesshëm pas një shfaqjeje të pamëshirshme të punës së palodhur dhe vendosmërisë.

Ai thotë me vend, “ëndrra ime që u prish përgjysmë një ditë tani është arritur 100 për qind.”