Gaza

Çfarë e pret Gazën pas përfundimit të luftës?

Izraeli ka mobilizuar rreth 350,000 rezervistë për ofensivën, një pjesë e ushtrisë është e vendosur në kufirin me Libanin dhe një pjesë në kufirin me Rripin e Gazës.

Qëllimi i ofensivës në Gaza është shkatërrimi i militantëve islamikë Hamas, të cilin Gjermania, BE, SHBA dhe disa vende të tjera e klasifikojnë si organizatë terroriste. Nuk ka alternativë ndaj këtij hapi, thotë Michael Milstein, një kolonel në rezervë, një ish-anëtar i shërbimit të inteligjencës ushtarake izraelite dhe tani një studiues në Qendrën Moshe Dayan në Universitetin e Tel Avivit në një intervistë për DW.

Shkrimi i pasqyruar nga media serbe “Blic”. Hamasi gjithmonë i ka formuluar shumë qartë qëllimet e tij, që janë xhihadi dhe eliminimi i Izraelit. Ai kurrë nuk e shikoi përparimin ekonomik si një qëllim strategjik dhe gjithmonë shpallte një ofensivë të madhe kundër Izraelit”, thotë ai.

Por tashmë po shtrohet një pyetje: si të menaxhohet politikisht Rripi i Gazës pas shkatërrimit të Hamasit dhe strukturave të tij terroriste? Izraelitët nuk kanë dhënë ende një përgjigje zyrtare për këtë. Dhe në këtë moment nuk është e mundur të vlerësohet nëse Izraeli do të jetë në gjendje të eliminojë plotësisht Hamasin këtë herë. Këtu ka 5 skenare:

Skenari 1: Pushtimi izraelit që nga viti 2005

Izraeli mund të jetë sërish nën kontrollin e drejtpërdrejtë ushtarak të Rripit të Gazës, siç ishte deri në vitin 2005, pra kthimi i Izraelit si pushtues brenda Gazës. Një veprim i tillë mund të provokojë rezistencë të re nga forcat militante. Do të kishte gjithashtu një ndikim fatal në ekuilibrin në rajon, thotë Stetter, shkencëtar politik nga Universiteti Bundesëehr në Mynih: Ka nga ata në Izrael që mbrojnë rivendosjen e Rripit të Gazës. Dhe kjo më pas do të funksiononte në avantazhin e të gjithë atyre që duan të inkurajojnë dhe mbajnë konfliktin izraelito-palestinez. Krahas kësaj: fuqia okupuese sipas ligjit ndërkombëtar ka edhe detyrime ndaj popullatës së pushtuar. Kjo detyrë do të duhej të merrej para së gjithash nga vetë Izraeli. Financiarisht do t’i tejkalonte të gjitha mundësitë e vendit”, thotë Steter.

Skenari 2: Autoriteti Palestinez

Autoriteti Palestinez (PA) mund të kthehet në pushtet në Rripin e Gazës. Ky plan ka një dobësi mbi të gjitha, sipas ekspertit izraelit Milstein: PA, e udhëhequr nga Mahmoud Abbas, qeveris zona gjysmë autonome në Bregun Perëndimor, megjithatë, de facto kontrollon vetëm një pjesë të vogël. Pjesa më e madhe e territorit kontrollohet nga Izraeli. Autoriteti Palestinez dhe Fatah, i cili e dominon atë, janë jashtëzakonisht të papëlqyeshëm në Bregun Perëndimor të pushtuar.

Skenari 3: Administrata Civile e Përzier Palestineze

Një opsion më i mirë por i vështirë do të ishte një administratë civile e përzier palestineze, sipas ekspertit izraelit Milstein. Ai do të përbëhet nga përfaqësues të ndryshëm të publikut palestinez – duke përfshirë kryetarët e bashkive – dhe ka të ngjarë të ketë lidhje të ngushta me AP. Një model i tillë mund të mbështetet nga Egjipti, SHBA, Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, thotë Milstein.

Skenari 4: Administrata e OKB-së, si në Kosovë

Teorikisht, OKB-ja gjithashtu mund të marrë përsipër administrimin pas humbjes së njërës palë, thotë Stefan Steter, duke përmendur Kosovën si shembull. “Por kjo nuk është realiste në Rripin e Gazës. Do të ishte shumë më e vështirë në këtë rast, në mos e pamundur sepse ky konflikt është shumë në fokus të opinionit publik global. Fakti që vendet perëndimore potencialisht do të luanin një rol të fortë këtu do të shikohej me shumë kritikë”, thotë ai. Përveç kësaj, thotë ai, do të ishte e vështirë për të marrë një mandat të duhur të OKB-së.

Skenari 5: Qeverisja e shteteve arabe

Scheter preferon një skenar tjetër: shtetet arabe në bashkëpunim me Autoritetin Palestinez mund të menaxhojnë Rripin e Gazës. |Kjo mund të jetë në të vërtetë në interes të disa vendeve arabe, veçanërisht atyre që kanë rezerva të forta për Vëllazërinë Myslimane (grupi politik)”, pohon ai. Hamasi konsiderohet dega palestineze e Vëllazërisë Myslimane, e cila kundërshtohet nga Egjipti, Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe. Për momentin, retorika e këtyre vendeve është e përqendruar në solidaritetin me palestinezët, në vuajtjet palestineze dhe krimet e mundshme të luftës të kryera nga Izraeli në Gaza. Civilët në ato vende arabe shprehën të njëjtat ndjenja.