Si do të ndikojë marrëveshja (e mundshme) me Kosovën në thyerjen e partisë së Vuçiqit?
Stabiliteti dhe uniteti i brendshëm i SNS-së (partia e Vuçiqit) varet nga fakti që ata ulen në burimin e pushtetit dhe të shpërndarjes së parave në shoqëri dhe për sa kohë të jetë kështu, të gjitha interesat konfliktuale nuk do të shkaktojnë trazira më të thella në parti.
Gjendja është disi ndryshe me votuesit dhe simpatizantët e progresistëve që nuk kanë pjesëmarrje të drejtpërdrejtë në shpërndarjen e pushtetit, pushtetit dhe privilegjeve, kështu që në mesin e tyre mund të ketë zhgënjim dhe apati nëse situata në lidhje me Kosovën zhvillohet në atë drejtim që ata e konsiderojnë dorëzimi ose njohja e pavarësisë.
Kështu të intervistuarit e Danas, të cilët janë pyetur nëse SNS mundet dhe do të ruajë unitetin në rrethanat e reja në të cilat lideri i tyre Aleksandar Vuçiq, i cili shërben edhe si President i Serbisë, po i prezantohet një plan franko-gjerman për zgjidhjen e marrëdhënieve ndërmjet Serbisë dhe Kosovës.
Konsulenti politik Dushan Lj. Milenkoviq thotë se stabiliteti i brendshëm dhe uniteti i SNS-së varet ekskluzivisht nga fakti se ata qëndrojnë në burimin e pushtetit dhe shpërndarjes së parave në shoqëri, dhe për sa kohë që është kështu, të gjitha interesat konfliktuale që ekzistojnë nuk do të shkaktojnë më thellë. trazira në parti.
– Një shembull i ngjashëm ishte DS (ish partia e Boris Tadiqit), dhe në një periudhë shumë më të vështirë ekonomike, e cila mbijetoi brenda deri sa u larguan nga pushteti. Prandaj, shpërbërja ndodhi vetëm pasi pushteti u largua nga partia – thekson Milenkoviq.
Dhe analisti politik Gjorgje Vukadinoviq tregon dallimin mes stabilitetit dhe unitetit të partisë dhe qëndrimit të votuesve progresistë ndaj SNS-së.
Ai, ashtu si Milenkoviq, nuk sheh ndonjë hapësirë apo mundësi serioze për përçarje të mëdha brenda SNS-së përndryshe, as në lidhje me pranimin e mundshëm të marrëveshjes franko-gjermane.
Megjithatë, kjo nuk do të thotë se shumica në parti e mbështet këtë logjikë. Përkundrazi, kur bëhet fjalë për zgjedhësit dhe votuesit, ata janë në shumicë absolute jo vetëm kundër kësaj marrëveshjeje, por edhe kundër çdo gjëje të ngjashme me njohjen e pavarësisë. Nuk ka unitet dhe ndarje – thotë Vukadinoviq.
Siç shton ai, kur bëhet fjalë për partinë dhe udhëheqjen, nuk ka vend për ndarje sepse lidershipi i partisë nuk është i grumbulluar rreth një ideje, politike apo programi, por para së gjithash rreth qeverisë, e pastaj edhe rreth personalitetit vepër e Aleksandër Vuçiqit, i cili u siguron atyre atë fuqi dhe pushtet.
– Përderisa u siguron autoritet dhe pushtet dhe pjesëmarrje eventuale në ndarjen e plaçkës, nuk ka vend për konflikte, përçarje dhe përçarje për ndonjë çështje parimore. Votuesit e tyre janë diçka tjetër dhe është një masë e lakueshme që i nënshtrohet llojeve të ndryshme të manipulimeve dhe spineve mediatike. Megjithatë, është naive dhe e gabuar të presësh nga disa në opozitë që automatikisht të ndryshojnë tabelën me një klikim dhe të përkthehen në mbështetje të marrëveshjes apo të opozitës. Asnjëra nuk ka shumë gjasa. Ata janë të ndjeshëm ndaj ndikimit, por nuk janë votues të regjimit, në fund të fundit, janë vetëm copa në tabelën e shahut. Një skenar më i mundshëm është se do të ketë një dobësim të lehtë ose apati dhe zhgënjim, në vend të një orteku përçarjeje ose kalim në anën e opozitës. E kam fjalën për ata që nuk kanë një pjesë të drejtpërdrejtë në privilegjet dhe përfitimet e qeverisë. Ata që kanë aksion në të do të qëndrojnë, por shumica jo, kështu që do të ketë një prishje që mund të ndikojë në rezultatin e disa zgjedhjeve të ardhshme – shpjegon ai.
Këtë rënie, sipas tij, Vuçiq do të mundohet si më parë ta kompensojë me propagandë edhe më agresive, me një apel më të madh ndaj asaj pjese të elektoratit dhe me sulme edhe më të ashpra ndaj opozitës.
Dhe analisti politik Bojan Vraniq tregon se te kush mund të shkojnë votuesit e zhgënjyer të progresistëve dhe për çfarë po punon tani Vuçiq.
– Duhet të dallojmë votuesit nga anëtarët e partisë. Votuesit, veçanërisht ata që nuk janë të përkushtuar ideologjikisht apo karizmatikisht ndaj SNS-së dhe Aleksandar Vuçiqit, mund të abstenojnë ose t’u afrohen më shumë partive të krahut të djathtë. Me anëtarësimin formal në SNS, nuk duhet pritur braktisje të mëdha, siç ishte dikur rasti me SPS, JUL ose më vonë DS. Në SNS, organizata e partisë është shumë e përkushtuar në mobilizimin e anëtarësimit, shpesh me një sistem të fortë kushtëzimi, nga i cili është e vështirë të dalësh për arsye thjesht ideologjike ose morale – pohon ai.
Siç shton ai, daljet publike të Aleksandër Vuçiqit këtë herë nuk kanë për qëllim ruajtjen e kohezionit të anëtarësimit të SNS-së, por parandalimin e dobësimit të elektoratit.
– Kjo ndoshta do të thotë se disiplina e brendshme partiake u është lënë funksionarëve të tjerë partiakë apo komitetit ekzekutiv – përfundon Vraniq.
