Pse Inteligjenca Artificiale është çelësi i zbulimit të mahnitshëm që bëri të mundur që një burrë i paralizuar të ecë përsëri
Një zbulim shkencor ka bërë të mundur që një burrë i paralizuar të ecë përsëri pasi u rivendos komunikimi midis trurit të tij dhe palcës kurrizore falë një “ure dixhitale” me valë.
Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, një burrë, i paralizuar në një aksident me biçikletë 10 vjet më parë, tani është në gjendje të ecë përsëri për shkak të një lidhjeje dixhitale me valë midis trurit të tij dhe palcës kurrizore.
Bëhet fjalë për rastin e jashtëzakonshëm të Gert-Jan Oskamit i cili shihet duke qëndruar në këmbë, duke ecur dhe madje duke ngjitur shkallët.
Po, ai zvarrit pak këmbët. Po, lëvizjet e tij janë të ngadalta. Por ai ka veten nën kontroll. Janë mendimet e tij, qëllimi i tij për të ecur, ato që po kthehen në veprim.
Dhe kjo është çliruese për të, sigurisht.
Jo vetëm sepse ai mund të lëvizë këmbët.
Ai thotë se tani mund të zgjedhë të ngrihet nga karrigia e tij me rrota për të pirë një birrë me miqtë e tij në bar.
Roli kryesor i AI
Gjithçka është e mundur për shkak të një “ndërlidhjeje”.
Implantet që mbështeten në tru, pikërisht mbi qendrën e kontrollit të lëvizjes, transmetojnë sinjale nervore në një kompjuter që përdor inteligjencën artificiale për të zgjedhur ato që kanë rëndësi dhe për të deshifruar qëllimin.
Më pas, udhëzimet dërgohen me valë në një implant të dytë në palcën kurrizore të pjesës së poshtme të shpinës, duke tejkaluar nervat e dëmtuar rëndë në qafën e zotit Oskam.
Një sekuencë sinjalesh elektrike më pas stimulon muskujt e këmbës aty ku duhet, në mënyrë që ai/ajo të mund të ecë.
Pra është inteligjenca artificiale ajo që është kyçe këtu, përcjell Telegrafi.
Më shumë se një dekadë më parë, Thomas Moore, gazetar i teknologjisë i Sky News, kujton se si kishte qenë në një laborator me studiues amerikanë, të cilët po përpiqeshin të deshifronin sinjalet e trurit nga një majmun që ushqehej me një krah robotik që ai e kontrollonte me fuqinë e mendimit.
Siç thotë ai, qindra sinjale u hodhën nëpër një ekran kompjuteri – dhe ishte e qartë se sfida do të ishte zbulimi i modeleve në të dhëna për të vlerësuar qëllimin.
Kështu, në rastin e fundit, studiuesit zviceranë e kanë arritur këtë duke “e trajnuar me kujdes kompjuterin” për të dalluar sinjalet që kanë rëndësi, ndërsa zoti Oskam mendon për një lëvizje shumë specifike të muskujve.
Teknologjia transformuese nuk është e lirë
Teknologjia ka qenë qartësisht transformuese për një njeri.
Por tani ajo duhet t’u shpërndahet shumë njerëzve të paralizuar nga aksidentet dhe, siç shpresojnë studiuesit, edhe për goditjet në tru.
Ky “shërbim” nuk do të jetë i lirë, kështu që qasja e të gjithëve do të jetë një problem.
A do të jenë vetëm të pasurit, apo ata me pagesa sigurimesh, që përfitojnë?
Por kjo është një çështje që duhet diskutuar për të ardhmen.
Vetë zbulimi është befasues. Dhe ndikimi për njerëzit që jetojnë me paralizë është shumë i madh.
