Peticion me 10 mijë nënshkrime për rikthimin si kryeministër, Johnson si Churcill dhe “Terminator”

“Hasta la vista, baby!”: Kështu u largua Boris Johnson në Parlament javën e kaluar, me një citim të fshehtë nga “Terminator”, saga filmike me Arnold Schwarzenegger.

Por Johnson është një komunikues i mirë dhe nuk i hedh fjalët rastësisht: pasi “Terminator” është ai që kthehet gjithmonë (fraza tjetër e tij kryesore është në fakt (“Unë do të kthehem!”).

Çfarë ka pasur në mendje kryeministri britanik? Ndoshta e njëjta gjë që kalon në mendjen e më shumë se dhjetë mijë anëtarëve konservatorë që kanë nënshkruar tashmë një peticion për t’i kërkuar Johnson të rikthehet në garën për udhëheqje, e cila po zhvillohet javët e fundit dhe do të përfundojë në shtator me votim nga të gjithë anëtarët e partisë.

Mbledhja e nënshkrimeve u nis nga Lord Cruddas, një nga financuesit kryesorë të konservatorëve, sipas të cilit, “Përbërja e Johnson si kryeministër nga një pakicë parlamentarësh, është thellësisht antidemokratike: sfidon vullnetin e vendit dhe anëtarëve të tij të Partisë Konservatore që e zgjodhi dhe është e barabartë me një grusht shteti”.

Fundjavën e kaluar, deputetët konservatorë mundën të matnin personalisht pulsin e elektoratit dhe u vërshuan nga protestat e mbështetësve të tyre për rrëzimin e kryeministrit: dhe mes militantëve në bazë, ka edhe nga ata që kërcënojnë të anulojnë fletëvotimet për liderin e ri, duke shkruar mbi të “Boris”. “Anëtarët na thonë: ‘çfarë keni bërë’”?, – tha Lord Crudas.

Një ditë më parë, “Mail on Sunday”, publikoi një sondazh të kryer midis konservatorëve që e sheh Johnson duke kaluar të dy kandidatët që luftojnë për ta pasuar, Rishi Sunak dhe Liz Truss.

Boris konsiderohet një opsion më i mirë, si kryeministër, por edhe si udhëheqës i aftë për të mposhtur Laburistët.

“Mendoj se bëmë një budallallëk”, tha një deputet i cituar nga “Sunday Times”.

Në fjalimin e tij të fundit, Johnson shpalli “misioni jo i kryer plotëisht … për momentin” – një tjetër shenjë se ai e konsideron punën e tij ende të pa përfunduar.

Dhe me një citim të mëtejshëm kinematografik, ai mori kontrollet e një luftëtari të RAF-it, duke u fotografuar si në filmin “Top Gun”: një rol që Tom Cruise e riprodhoi për vazhdimin “Maverick”.

Por ndoshta shembulli që Boris ka më shumë në mendje, është ai i Ëinston Churchill, idhulli i tij politik për të cilin ai shkroi edhe një biografi: burri i madh i shtetit u shkarkua brutalisht nga votuesit në vitin 1945, në fund të Luftës së Dytë Botërore vetëm për t’u hakmarrë gjashtë vjet më vonë, në 1951, duke u kthyer triumfalisht në Doëning Street.

Llogaritja e Borisit, thonë ata, është se kryeministri i ardhshëm konservator, qoftë Sunak apo Truss, do të përballet me një disfatë zgjedhore nga laburistët: dhe më pas konservatorët do të detyrohen të gjunjëzohen për t’i kërkuar atij t’i shpëtojë.

Një hipotezë tjetër, më shumë trillim politik – por jo shumë – është se një koalicion i ardhshëm qeveritar laburist-liberal demokrat do të prezantonte sistemin proporcional zgjedhor, i cili do t’i hapte rrugën Johnson për të formuar partinë e tij dhe për ta çuar atë në Parlament, duke minuar sistemin aktual politik (një skenar aktualisht i pamundur për shkak të sistemit mazhoritar). Sido që të jetë, kapitulli i fundit i telenovelës “Johnson” është larg të qenit i shkruar./GazetaSi