Kjo është karriera politike e Lajçakut

BE e ka caktuar Miroslav Lajçakun si emisar special për dialogun me Kosovë-Serbi. Lajçak vjen nga një shtet që nuk e ka njohur pavarësinë e Kosovës, dhe si rrjedhojë, i njëjti po shihet me skepticizëm nga liderët kosovarë.

Miroslav Lajçak nuk po është edhe aq i dëshirueshëm si emisar special i dialogut me Serbinë. Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, gjatë ditës së djeshme tha se nuk do ta participojë në asnjë proces të prirë nga Lajçak, vendi i të cilit, Sllovakia, nuk e ka njohur ende pavarësinë e Kosovës.

Një deklaratë e tillë e presidentit mori edhe jehonë ndërkombëtare. “Reuters”, “Neë York Times”, dje raportuan për qëndrimin e Thaçit, dhe kërkesën e tij që SHBA-të të kenë rol dominues në këtë proces.

Mirëpo a është e kaluara e Lajçak arsye e kundërshtimit të liderëve kosovarë, përveç prejardhjes së tij?

Ai është një politikan dhe diplomat sllovak, ministër i Punëve të Jashtme të Sllovakisë dhe përveç kësaj, ai ka shërbyer edhe si President i Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara në vitet 2017-2018, shkruan lajmi.net.

Lajçak ka studiuar për drejtësi në Universitetin Comenius në Bratislavë dhe ka kryer master në marrëdhënie Ndërkombëtare në Institutin Shtetëror të Moskës për Marrëdhënie Ndërkombëtare. Si student, ai u anëtarësua në Partinë Komuniste të Çekosllovakisë. Në vitin 2018, ai ka marrë titullin Doktor i Nderit i Institutit Shtetëror të Moskës për Marrëdhënie Ndërkombëtare.

Lajçak ka njohuri të mira mbi gjuhët, përveç sllovakishtes, Lajçak flet mirë anglisht, gjermanisht, rusisht, bullgarisht dhe serbo-kroatisht.

Ai si anëtar i Partisë Komuniste u bashkua në Ministrinë e Jashtme çekosllovake në 1988. Midis viteve 1991 dhe 1993, Lajçak filloi punë në ambasadën çekosllovake dhe më pastaj vetëm sllovake në Moskë. Ai ishte ambasador i Sllovakisë në Japoni midis viteve 1994 dhe 1998. Në vitet 1993-1994 ai shërbeu si shef i kabintetit të Ministrit të Jashtëm të Sllovakisë dhe më vonë kryeministrit Jozef Moravçik. Lajçak punoi dhe në Beograd si Ambasador i Sllovakisë në Republikën Federale të Jugosllavisë (më vonë si Serbia dhe Mali i Zi), me kompetencë edhe për Shqipërinë dhe Republikën e Maqedonisë.

Në 2005, shefi i diplomacisë së BE-së, Havier Solana e thirri Lajçak të jetë mbikëqyrës i referendumit të pavarësisë së Malit të Zi në 2006, i cili u miratua ngushtësisht. Serbët dhe Malazezët e kujtojnë atë si negociator të rreptë, por të drejtë.

Më 30 qershor 2007, Solana zgjodhi përsëri Lajçak për të pasur sukses në Christian Schëarz-Schilling si Përfaqësues të Lartë të dyfishtë për Bosnje dhe Hercegovinë/ Përfaqësues Special i BE-së për Bosnje dhe Hercegovinë (OHR/EUSR). Ai shpejt u vlerësua si “personi i vitit” nga të dyja. Lajçak gjatë viteve 2007 dhe 2009 veproi me një rol mesatarisht të fortë të OHR duke përdorur fuqitë e Bonit më shumë sesa Schëarz-Schilling, por më pak se Paddy Ashdoën; kritikët e mbikëqyrjes ndërkombëtare të Bosnjes dhe ndryshime të mëdha institucionale dhe të ndryshojë kornizën e marrëveshjes së paqes në Dejton pa pronësi ose legjitimitet të brendshëm. Lajçak vlerësohet se ka arritur rezultate në terren por me çmimin e rrezikimit të besueshmërisë së kushtëzimit të BE-së, duke pranuar thjesht ndryshime ligjore kozmetike. Arsyet e largimit të tij të papritur nga Bosnja në janar 2009 gjithashtu mbesin të paqarta.